Na weken van hopen, aftellen, paar nachten niet meer zo goed slapen, was het dan eindelijk zover: 16 oktober Scooby-transport!
Iedereen stond met kloppend hart te wachten in de hal, accenten uit alle windstreken van de Lage Landen, een beetje vertraging… en toen reden de helden Fermín en Claire de bus binnen, vermoeid van de lange reis, maar nog immer vrolijk. De honden werden uitgeladen en konden meteen even lekker los de pootjes strekken en eten en drinken in de veilige ruimte. 11 Schatten hebben een nieuw thuis gekregen, 10 galgo’s en 1 podenco.
Ruina van 7 jaar had 2,5 jaar moeten wachten op zijn geluk, en wat is het dan fijn als ineens dat adoptiegezin zich voor hem meldt! Rainbow is nog maar 2 jaar oud, maar hij kwam als een zak botten binnen bij Scooby. Door de goede zorg bij Fermín in huis hebben ze hem erdoor gekregen en kan hij nu een jaar later naar zijn definitieve gouden mandje. Galgopup 228816 (nu Milo) mag veilig opgroeien bij zijn nieuwe gezin en zusje Rhona heeft een goede start gemaakt in haar opvanggezin.
De dames Luna, Lula en Campanera hadden er al wat jaren levenservaring op zitten, die hard waren geweest. Gelukkig mogen zij nu eindelijk gaan leren dat het leven ook liefdevol kan zijn. De jongere Galgo 245073 (nu Santo), Legionara (nu Lilly) en Sophia hadden er meer vertrouwen in, al blijven het veel indrukken om te verwerken, zeker na zo’n lange vermoeiende reis. Voor Bianco hebben we een fijn opvanggezin gevonden, waar hij de beste kansen krijgt om te revalideren van de operatie aan zijn gebroken heup.
Inmiddels hebben we al heel wat foto’s en berichten binnengekregen met de eerste ervaringen, heerlijk! En soms gaat het wat moeizamer, dan zorgen we dat we zo snel mogelijk ondersteunende adviezen geven. Als ze een beetje gewend zijn aan hun opvanggezin, vertellen we binnenkort op onze site hoe het Rhona, Campanera en Bianco vergaat.
Lieve adoptanten, grote dank dat jullie ervoor gekozen hebben deze honden een verdiend thuis te geven, heel veel geluk samen! Bedankt alle vrijwilligers die het voor- en natraject verzorgen, en aan Francis voor het mogen gebruiken van de ruimte. Grote bewondering en dank voor de inspanning van Fermín en Claire, en blij dat we hen zoveel gedoneerde spullen en voer mee terug konden geven. Ik heb ervan genoten, veel liefs,
Valerie
3 reacties
Zo, na lang lang denken dat we toch nog een tweede hond erbij wilde hebben, gingen we ervoor om een hond te adopteren, want vonden we, we hebben de plaats in huis, tuin en in ons hart en de mogelijkheid hiervoor. Dus gingen we op zoek, we waren er al snel uit, we gaan voor een hond bij GINN. We dachten we melden ons aan en dan zoeken we een Galgo uit. Zo ging het dus niet, er zijn zoveel schatjes dat we het moeilijk vonden er maar eentje uit te kiezen, ze hebben allemaal een gouden plekje nodig. En.. we moesten eerst door de adoptie procedure een, wisten wij veel… maar goed, dat die er is vinden we nu zeker nodig en goed want je geeft een hond een tweede kans, die wil je niet verpesten ze hebben het al zo zwaar gehad. Het uitzoeken kon beginnen, van een lief Galgo meisje, een maatje onze reu Thor.. wat zijn er veel schatjes. Nou het is geen galgo geworden we zijn verliefd geworden op een schat van een meisje Sophia, een Podenco.
Na gesprekken met onze adoptieconsulente en het nodige papierwerk kwam het huisbezoek..
We dachten een goede afgesloten tuin te hebben, nou niet voor een Podenco het zijn ware Houdini’s in ontsnappen over schuttingen.
Dus om het voor onze nieuwe mogelijke aanwinst in het gezin veilig te maken, zijn we de tuin podenco proof gaan maken. Gelukt! En we kregen de goedkeuring. Sophia mocht mee op transport.
Het wachten ging beginnen, en ook al hadden we geluk, transport was binnen veertien dagen, wachten duurt lang, heel lang. In de tussentijd, speeltjes voor haar gekocht, jasje, tracker etc en een nieuwe mand voor haar gemaakt. Ze zal wel net zo groot zijn als haar broertje misschien ietsje kleiner, dus de mand is wel groot genoeg. En dan is het bijna zo ver we kunnen vertrekken naar Nuenen want de schatjes komen daar vandaag aan, in de ochtend na een 16 urige reis uit Spanje shelter Scooby.
Geen oog de nacht er voor dicht gedaan, maar goed we staan samen met anderen te popelen, vele hebben wat mee genomen voor Scooby Spanje, want net als bij GINN werken ook daar alleen vrijwilligers en alle hulp is welkom.
Het is zo ver, ze zijn er…. de ene na de andere Galgo wordt naar binnen gebracht, wat zijn ze lief ze rennen naar de waterbakken en eetbakken die overal verspreid staan zo dat ze lekker kunnen smullen, maar waar blijft onze Sophia, allemaal Galgo’s die naar ons toe komen voor een knuffel, snuffel of wat lekkers maar nog geen Podenco te zien… maar opeens zien we een spring in het veld, een heel klein Podencootje tussen allemaal van die grote galgo’s, wat is ze lief, ze stuift er doorheen. En na dat ze wat heeft gegeten en gedronken kunnen we eindelijk kennis met haar maken en ze is lief… ze heeft wat verband om haar buikje heen, we hebben geen idee, maar iemand van Scooby komt naar ons om te zeggen dat tijdens het transport wat hechtingen van de sterilisatie los hebben gelaten. Na het nodige papierwerk kunnen we met Sophia in de auto naar huis, ze slaapt lekker nadat ze eerst haar oogjes uit gekeken heeft. Thuis gaan we meteen met haar een kleine wandeling maken waar ze Thor haar nieuwe broertje leert kennen. Kennismaking gaat als een trein Thor gedraagt zich als een heertje en Sophia doet alsof ze de weg weet met haar neus op de grond. Bezoek naar dierenarts gaat prima.
En in de avond ligt ze als een koningin op de bank.
Ze heeft haar forever thuis gevonden, haar gouden mandje!( deze is trouwens paar maten te groot, hihi, maar dat vindt ze heerlijk)
Iedereen bedankt voor de geweldige organisatie. We hebben onze Lilly in onze armen kunnen sluiten. Ze is een schatje 🥰.
Christel en Ursula
Graag gedaan Ursula en Christel en jullie bedankt voor je adoptie! Weer een hondje gered!