Het transport werd om 17.30 uur verwacht maar na een berichtje van de chauffeurs werd het duidelijk dat ze later zouden aankomen. Ik heb de adoptanten bij mij thuis laten komen om daar te wachten met een kopje koffie of thee en natuurlijk een stukje Limburgse vlaai. Omdat het transport zo laat was en het aardedonker zou zijn in het buurtpark, hebben we twee grote bouwlampen klaargezet. Door een ooit gedoneerde grote verlengkabel kunnen we stroom krijgen bij een buurtgenoot die ook een rescuehond heeft. Na een seintje van de chauffeurs zijn we naar het buurtpark gegaan. Om 18.05 uur rolde de bus naar binnen waarna de hekken werden gesloten. Ian en Paul hebben deze prachtige Lurchers weer veilig naar Maastricht gebracht.
Als eerste kwam Gibson uit de bus. Wow, een Salukimix met een Greyhoundnek. Oh, wat een prachtige reu! Er werden een veiligheidstuigje, halsband en alles wat nodig is om veilig rond te stappen, aangedaan. Hij kreeg ook een warme aankomstjas aan, nou dat beviel hem wel. Hij was helemaal niet bang! Heel belangstellend om zich heen kijkend, stapte hij naar een grasveld waar hij, pfff, even lekker kon plassen.
Toen was Clara aan de beurt. Ze was een heel klein beetje timide bij het uitstappen, maar dat was heel snel over! Wat een leukie! Ook zij werd verzorgd met een veiligheidstuigje en oelala, in het limegroen! Het staat prachtig op haar ruwharige zwarte velletje! De felgele aankomstjas stond haar beeldig! Ook zij mocht rondstappen, natuurlijk dubbel aangelijnd, maar had het te druk met snuffelen om te plassen.
Hierna zijn we naar mijn huis teruggegaan waar de nodige papieren werden getekend. De honden vonden het allemaal best en waren totaal niet gestrest. Er werden ervaringen gedeeld over vorige honden die toch altijd in het hart blijven.
Toen de adoptanten van Clara haar een jas over het hoofd wilden aandoen, dook Clara in elkaar. Ik heb de jas thuisgehouden en net zoals bij de aankomstjassen aan de voorkant klittenband erop gezet. De jas is de dag erna opgehaald en gepast en Clara vond het allemaal best. Er zijn nog tips uitgedeeld over het in- en uitstappen tijdens het vervoer van de honden. Daarna is iedereen naar huis gegaan. Het is toch gek, de honden zijn dan relatief maar even bij mij binnen en toch ze zitten je meteen onder de huid!
De eerste berichten zijn heel positief, honden die heerlijk ontspannen op een groot kussen liggen. Hier doen we het met z’n allen voor en is geen moeite te veel, voor en achter de schermen.
Met veel dank aan chauffeurs Paul en Ian, Ursula voor de altijd fijne hulp en Ruud voor het leveren van de stroom.
Liefs, Tania
