Helpen

Rubi/Puri

24-02-2023 In memoriam Ruby
Vandaag heb ik als Ruby’s opvangmama afscheid moeten nemen van haar. gYevdr1
Ze heeft ondanks de kanker in alle vrijheid twee jaar en drie maanden bij ons mogen zijn, en een heerlijke oude dag gekregen.

Afgelopen weekend wilde ze niet eten, ze kreeg koorts en ze ging steeds slechter lopen en zakte sneller door haar achterhand. Vanmorgen was haar staart verlamd en heb ik een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Waarschijnlijk was er inmiddels toch een metastase van de tepelkanker. Ondanks de medicatie die ze al kreeg, had ze toch pijn en koorts. Er kon helaas niets meer voor haar worden gedaan en ik moest de zware beslissing maken om haar te laten gaan.

De afgelopen jaren heeft ze volop van haar vrijheid genoten. Ze kon in-en uitlopen wanneer ze dat wilde, lekker struinen in de boomgaard, graven in de zandbak en als een ware matriarch verwachtte ze en kreeg ze de eerste aandacht, de lekkerste manden en koekjes waar ze volop van genoot.

Ze bleef wel altijd op zichzelf. Ze accepteerde de nieuwe opvanghonden die kwamen direct, maar bemoeide zich niet echt met de andere honden. En toch waakte ze over ze als een ware moederkloek. Ze was dé stabiele factor in mijn roedel. Ook was ze een heerlijk kussentje om tegenaan te kruipen voor de andere honden en daar genoot ze zichtbaar van.

Ruby had ook haar vaste dingen. Zo kwam ze standaard een knuffel halen als ze gedronken had en kwam ze mij vertellen wanneer het etenstijd was. Fietsers vond ze maar niks en daar ging ze dan ook achteraan als ze de kans kreeg. Bezoek werd altijd luidruchtig ontvangen. Ruby was niet een sierlijke galga, maar eerder een stoere meid. Ze wordt gemist, en ze zit voor altijd in mijn hart. Ruby mocht 13 jaar worden.
Een verdrietige opvangmama.

Update december 2022
Toen Ruby (Puri van BaasGalgo) 21-11-2020 bij mij in opvang kwam, had ik niet gedacht dat zij hier nu nog steeds zou zijn. Ze had tepelkanker in Spanje en zou hier geopereerd worden. Maar bij onderzoek door 2 dierenartsen werd geconstateerd dat het aan beide kanten zat en om dat weg te halen zou er een hele lap wond ontstaan waarvan het maar de vraag was of er genoeg huid zou zijn om de wond te sluiten en dat ooit zou genezen. Daarbij een zware operatie voor een hond op leeftijd en ook de onzekerheid of dan wel alles weg is. Er werd in goed overleg besloten Ruby niet te opereren en ze mocht haar laatste levensjaar bij mij in opvang slijten samen met mijn andere oudje. Volgens haar paspoort zou zij een paar maanden later 11 worden, maar volgens ons was ze al ouder.

Intussen zijn we 2 jaar verder en is oma Ruby er nog steeds en geniet ze van de vrijheid die zij hier heeft om lekker rond te struinen in de boomgaard, een beetje graven in de zandbak, wat schapenkeutels te scoren of samen met andere opvanghonden een kort sprintje te trekken in de tuin.

Ik kan wel merken dat ze nu echt oud wordt. Haar heupen willen niet goed meer en daarvoor krijgt ze nu ook pijnstilling. Hoe oud ze ook is, ze is nog steeds dezelfde rauwdouwer als toen ze kwam. Niet zo fijn want daardoor heeft ze vorige week ook haar oog beschadigd en was het afwachten of dat allemaal, d.m.v. medicatie, in orde zou komen. Gelukkig is dat wel gelukt.

Ruby heeft de nodige opvanghonden meegemaakt en leeft nu samen met Zipi en Zape en ze vindt het heerlijk om lekker tegen Zipi aan te liggen. Lange wandelingen maken we niet meer. Met een half uurtje is madammeke dik tevreden, want ze ligt toch wel graag lekker binnen op een dik kussen. Ze eet nog steeds goed en ook al het lekkers gaat rap naar binnen. Een snauw of nare reactie heb ik bij haar nooit gezien.

Voor GINN is de verzorging van Ruby best een grote kostenpost, omdat zij alles voor haar betalen… het voer, de dierenarts en medicatie. En dat terwijl er nog zoveel andere honden en shelters financiële hulp nodig hebben.

November 2020
Een tijdje geleden is Puri van 11 jaar naar Nederland gekomen en naar een opvanggezin gegaan, waar ze de naam Rubi kreeg.

Tijdens haar sterilisatie in Spanje zijn er knobbeltjes ontdekt inRubi1
de melkklieren en die zijn onderzocht. Helaas bleek 1 melkklier kwaadaardig weefsel te bevatten en Rubi zou in Nederland geopereerd worden. Echter op de dag van de operatie bleek het kwaadaardig weefsel vast te zitten aan de laag onder de huid, wat een zwaardere operatie zou betekenen en ook daarmee meer risico op minder goede genezing. Er zou dan voor de zekerheid niet alleen de aangetaste klier moeten worden weggehaald, maar ook nog een paar andere klieren om “ruim” te snijden. Er is toen ter plekke goed overleg geweest tussen 2 dierenartsen en GINN. Na alles goed te hebben besproken was het advies aan ons om Rubi niet te laten opereren, maar te gaan voor kwaliteit van leven. Wij hebben dat advies ter harte genomen.

We hebben voor Rubi een ander opvanggezin gevonden, waar Rubi5
ze gisteren naartoe is gebracht om daar lekker te gaan genieten en de rest van haar leven door te brengen.

Voor Rubi zoeken we virtueel adoptanten die bij willen dragen aan haar dagelijkse zorg. Ook al wordt ze niet geopereerd, soms is er toch een bezoekje nodig aan de dierenarts en natuurlijk voor haar eten. Wie Rubi wil ondersteunen kan een bijdrage overmaken op rekening van GINN (ABN-AMRO NL58ABNA0534240402, tnv Stg. Greyhounds in Nood, Maastricht.) o.v.v. sponsoring Rubi.

Voor nu is Rubi zeker geen zieke hond en geniet ze van het Rubi6
leven in huis. Ze is dol op menselijke aandacht, eten en een sprintje trekken. We duimen dat ze nog een paar jaar zo verder kan genieten en we zijn heel dankbaar dat we een fantastisch thuis voor haar hebben gevonden!!