Verlatingsangst bij galgo’s/greyhounds
Als galgo’s pas geadopteerd zijn, moeten ze wennen aan de nieuwe situatie. Het huis waarin ze wonen, het leven in een huis samen met mensen en andere dieren wellicht. De routine van wandelen op gezette tijden, het slapen in een mand. De aandacht, de warmte en gezelligheid bij hun mensen.
In Spanje, waar ze vandaan komen bij de jagers, kennen ze dit niet. De meeste galgo’s leven in groepen in een schuur of een kelder. Ze leven samen met andere galgo’s, maar niet met mensen. Ze zullen dus een periode nodig hebben om te wennen aan hun nieuwe bestaan. Ze zullen langzaam maar zeker wennen aan “hun” mensen, ze zullen ze gaan vertrouwen en ze gaan zich steeds meer op hun gemak voelen. Jij, als nieuwe eigenaar zult in het begin natuurlijk zoveel mogelijk thuis zijn, om de hond de tijd te geven om zich te settelen.
Maar dan komt het moment dat je de deur uit moet, voor boodschappen, werk of op bezoek gaan. Dan is je galgo dus voor het eerst helemaal alleen. Hier kan je hond erg onzeker van worden. Hij kan zich in de steek gelaten voelen en kan gaan huilen, janken of blaffen om zijn roedel weer bij elkaar te roepen. Galgo’s kunnen gaan plassen en poepen in huis of soms zelfs meubilair gaan slopen.
Wat je nooit of te nimmer mag doen:
je hond straffen, als bij thuiskomst blijkt dat hij geplast of gesloopt heeft. De hond zal de straf in verband brengen met je thuiskomst en niet met wat hij (misschien wel een uur geleden) gedaan heeft. Hij krijgt dus als het ware straf op het moment dat de baas er weer is en dat zal er uiteindelijk toe kunnen leiden dat hij wegkruipt als je thuiskomt.
Nooit je hond opsluiten, dat verergert alleen maar het gevoel van alleen gelaten zijn en wordt als een straf ervaren.
Wat je wel kunt doen:
Als je gewend bent om dagelijks de radio of televisie aan te hebben, laat deze dan aanstaan als je weggaat. Het geluid kan een kalmerende werking hebben op de hond.
Leg een kledingstuk dat je net hebt gedragen, bij de hond of dek de hond hiermee toe. Een oud T-shirt of jasje, doortrokken van jouw geur (dus niet eerst wassen). Je vertrouwde geur kan een geruststellende werking op je hond hebben.
Als je weggaat of thuiskomt, besteedt hier dan geen aandacht aan. Begroet je hond niet en neem geen afscheid. Doe alsof het de normaalste zaak van de wereld is en maak er geen speciale gebeurtenis van.
Alleenzijn:
Het alleenzijn kun je het beste opbouwen met kleine stapjes. Leer je hond dat je even de keuken in kunt gaan, zonder dat hij je volgt, hij moet dus alleen in de kamer blijven. Je kunt dit eerst doen met een open woonkamerdeur, zodat je hond ziet dat je niet echt weggaat. Als dit goed gaat, oefen dan met de woonkamerdeur dicht. Na een minuut kom je weer terug en ga je verder met wat je aan het doen was. Geen aandacht aan geven en niet belonen als je hond stil is gebleven. Dit bouw je steeds verder uit totdat je hond het normaal vindt dat je even de kamer uit bent.
Verder kun je oefenen met het pakken van je jas en deze weer ophangen. Het pakken van je sleutels en deze weer neerleggen. Als je dit vaak herhaalt, zal je hond begrijpen dat het pakken van je jas en sleutels normaal is en niet tot spanning of angst hoeft te leiden.
Dan ga je naar buiten, je hond blijft binnen en zorg dat hij je ziet. Na een minuutje ga je weer naar binnen zonder aandacht aan je hond te geven. Dit breid je ook weer stapsgewijs uit. Als dit goed blijft gaan, ga dan even naar buiten waarbij je hond je niet meer kan zien. Bouw ook dit weer rustig op.
Wat verder kan helpen:
Zorg voor afleiding voor de hond als je weg moet. Zijn favoriete speeltje, een grote kauwstaaf, een Kong gevuld met lekkers. Deze dingen geef je alleen als je de deur uit moet, zodat het iets speciaals blijft en hij er niet aan gewend raakt.
Als echt niets helpt:
Dan kun je een bench overwegen. Wij als stichting zijn geen voorstander van het gebruik van een bench omdat het toch een vorm van opsluiting is. Maar sommige honden vinden een bench prettig, mits juist toegepast, omdat ze er een veilig holletje in zien. Een bench moet een zachte ondergrond hebben, een matrasje of een dik kussen, zeker als de hond er langere tijd in moet liggen. Voor een juiste training hoe een hond aan een bench te wennen, klik hier. De bench kun je uiteraard ook combineren met de radio aanlaten, een kauwbot, zijn vertrouwde knuffelbeest, of een oud kledingstuk van jezelf.
Tot slot:
Het overwinnen van verlatingsangst vergt veel geduld en tijd. Maar besef wel dat je hond in Spanje al een aantal jaren in een heel ander bestaan heeft geleefd. Je hond zal niet in 1 week een heel nieuw leven onder de knie krijgen.
Voor mensen die een hond willen adopteren, waarvan op voorhand al bekend is, dat deze verlatingsangst heeft: het zal veel helpen, als je al een of meer stabiele honden in huis hebt. Veel angstige honden trekken zich vrij snel op aan de honden die al bij je wonen.
Ga je een hond met verlatingsangst adopteren en overweeg je na een tijdje om er nog 1 bij te nemen, wacht dan eerst tot de verlatingsangst van de eerste hond is overwonnen. De kans is namelijk groot dat de tweede hond dit gedrag overneemt.
Tina, Webmaster GINN
📌Alle informatie is door ons geschreven, gebaseerd op onze jarenlange kennis en ervaring en daarmee ons intellectueel eigendom. Het is wettelijk verboden om dit te kopiëren/publiceren. Wij geven echter toestemming voor het overnemen van onze artikelen, maar uitsluitend met vermelding van “Bron: Stg. Greyhounds in nood Nederland”.
