Wij doorlopen momenteel de procedure voor de adoptie van onze tweede Galgo. De eerste, Matjan – vanwege zijn tijgerstrepen – hebben wij in januari, na twee jaar vechten tegen kanker, meer lijden moeten besparen.
Ik heb zojuist, met veel interesse, jullie adoptiehandleiding gelezen. De passage over gebitsverzorging trof mij. Herhaalde narcose is schadelijker dan het tandsteen zelf. En er bestaat een goed alternatief!
Ook Matjan had op een gegeven moment een flinke hoeveelheid tandsteen en hij rook – ahem – uit zijn adem. Dat, ondanks toch wel regelmatig tandenpoetsen. Ik had op internet gelezen, dat je met dezelfde tandenkrabbers die de tandarts gebruikt, ook goed tandsteen bij honden kunt verwijderen. Bij mijn eerstvolgende bezoek aan mijn tandarts, heb ik gevraagd waar je die dingen kunt kopen. “Ach nee joh, ik heb er nog wel een paar over. Aan één kant afgebroken, maar de andere kant is nog prima te gebruiken.”
Ik kon dus aan de slag. Is gebitsreiniging met een tandenkrabber moeilijk? Nee! Maar je moet wel weten waaraan je begint.
Allereerst zal je hond niet zonder slag of stoot toestaan, dat je met een stuk gereedschap ook maar in de buurt van zijn bek komt. Je zult eerst je hond helemaal rustig moeten krijgen, ook als met de tandenkrabber in de buurt komt. Bedenk, dat als je er eenmaal aan begint, je hond pas weg mag, als jij het zegt. Het is net als met trekspelletjes: je mag je hond nooit laten winnen! En dat alles moet in de opperste rust en kalmte gebeuren. Misschien is het raadzaam, de rest van je gezin op pad te sturen, voordat je hieraan begint. Als je hond jou toestaat, om met de tandenkrabber over zijn lippen te aaien, is dat misschien een mooi moment, om je hond vrij te laten en hem uitbundig te belonen. Genoeg stress voor vandaag.
Bij een volgende gelegenheid ga je iets verder. Je tilt zijn lip op en aait met de tandenkrabber over zijn gebit. Ook nu bewaar je het grove werk voor later. Zodra de hond in paniek raakt: eerst helemaal rustig maken en terugvallen op aaien over de lippen. Zodra hij dat rustig ondergaat: vrij laten en uitbundig belonen!
Uiteindelijk zullen jij en hij eraan moeten geloven. Prent jezelf in, dat jij te allen tijde de baas bent. Je plaatst, in alle rust, de krabber net iets onder het tandvlees achter een plak tandsteen en zet flink wat druk, of, beter gezegd: je trekt stevig aan de krabber. Hoogstwaarschijnlijk springt er een flinke scherf tandsteen af. Net als een klein kind, schrikt de hond hiervan. Geeft niets, zolang jij maar niet schrikt! Bij een ernstig vervuild gebit, gaat het tandvlees vrijwel zeker bloeden. Dit is een normaal symptoom van een gebrekkige gebitsverzorging en wordt alleen maar erger als je het gebit niet verzorgt. Rustig blijven, je hond weer rustig maken en langzaam afbouwen. Alweer, genoeg voor vandaag.
Met deze aanpak zal jouw hond ondertussen wel al een beetje gewend zijn aan al dat gepruts in zijn bek. Lekker vindt hij dat absoluut niet, maar onder lijdelijk verzet zal hij jou je gang laten gaan. Bij ieder scherfje tandsteen dat wegspringt, krijg je steeds meer randjes waarachter je de krabber kunt vasthaken. Bloedend tandvlees en stinkende adem verdwijnen snel, als je het meeste tandsteen eenmaal hebt verwijderd. En: je bouwt een band op met je hond die niet meer stuk kan!
Bij iedere volgende hond, zal ik allereerst dit weer proberen, voordat ik mijn toevlucht neem tot gebitsreiniging onder verdoving. Zo onnodig en op den duur waarschijnlijk nog schadelijk ook! Een echte aanrader voor iedereen die van zijn hond houdt en voldoende geduld en leiderschap kan opbrengen.
Han Schouten
Margraten
Nog even deze kanttekening erbij van GINN: ontstekingen in de bek moeten nooit onderschat worden, want die kunnen doorslaan naar o.a. het hart.