Augusto is alweer 2 maanden bij mij en inmiddels luistert hij goed naar zijn naam Willow. Als ik hem roep als hij in de boomgaard aan het struinen is komt hij gelijk aanrennen. En struinen doet hij veel en graag. Elk plekje om de boerderij wordt door hem bezocht en besnuffeld. Hij kan daar in zijn eentje uren zoet mee zijn. Tussendoor komt hij wel iedere keer even bij mij kijken en een aai halen. Met de andere honden maakt hij niet echt veel contact, maar hij negeert ze ook niet. Zij maken wel contact met hem. Soms wil hij dan ook wel even een kort sprintje met ze trekken, maar dat doet hij ook rustig in zijn eentje.
Ik denk dan ook dat hij als enige hond geplaatst zou kunnen worden bij mensen die wel veel met hem doen, want hij heeft energie voor 10. Een andere hond die hem uitdaagt om te spelen zou ook leuk voor hem zijn. Wandelen vindt hij heerlijk en in zijn enthousiasme kan hij dan aan de riem trekken. Op sommige kleine honden reageert hij alsof hij wil jagen, maar als die hond dan met hem kennismaakt is er eigenlijk niets aan de hand.
Hij is nog steeds bang voor nieuwe mensen, maar als je hem rustig de tijd geeft om de ander te leren kennen komt dat wel goed. Iemand “zomaar” in huis binnenlaten is nog geen optie, maar eerst even buiten kennismaken en dan naar binnen gaat wel. Bij vrouwen gaat hij dan op zijn bed liggen, maar hij houdt de dames wel in de gaten. Als hij ze eenmaal kent dan komt hij wel naar ze toe. Snoepjes doen wonderen… Voor mannen is hij echt bang en hij ligt dan ook de hele tijd te hijgen en te trillen. Je hoort zijn hart gewoon tekeer gaan. Daar werken we nog aan. Hij is heel erg nieuwsgierig en dat is een voordeel, want daardoor komt hij wel om de hoek kijken bij nieuwe mensen, ook al is dat meters verderop. Alvast even de kat uit de boom kijken.
Omdat hij veel energie verbruikt is het moeilijk om hem op gewicht te krijgen en te houden. Dat is wel een aandachtspuntje. Autorijden vindt hij heel erg eng. Ook dan hijgt hij aan één stuk door. Afgelopen weekend ben ik met hem op bezoek geweest bij vrienden. Daar deed hij het verbazingwekkend goed. De man mocht zelfs in zijn buurt komen en hij snuffelde aan hem, dus er is zeker vooruitgang. Willow is echt nog een jonge hond met ondeugend gedrag. Zo vindt hij het leuk om heel hard naar het hek te rennen als er fietsers langs komen, of rennen naar de schapen want die rennen dan zo leuk weg. Sommige dingen vindt hij ook wel leuk om nader (met zijn tanden) te bekijken en dan sleept hij het voorwerp mee naar zijn bed. Opruimen is dus wel aan te raden.
Augusto wacht vol verlangen op zijn eigen mandje met zijn eigen mensen. [Update: 12-03-2023]
Augusto is inmiddels 3 weken bij mij in opvang. Ik noem hem Willow want het is best wel een clowntje en daar luistert hij al aardig naar (als hij zin heeft dan hé, want hij heeft regelmatig bananen in zijn oren).
Bij zijn vorige opvanggezin was hij ontzettend bang van de mannelijke huurder en daarom is hij bij mij gekomen. Als er mensen (man/vrouw) op bezoek komen dan zit hij zo in zijn angst dat hij verstijft en plast waar hij op dat moment is. Ik probeer dat nu voor te zijn door eerst samen met de visite en Augusto een blokje om te lopen. Als we binnen zijn en de visite zit en blijft ook zitten, dan lukt het hem wel om een beetje te ontspannen en zelfs te gaan soezen. Maar zodra er een beweging is, dan is hij gelijk weer alert. Hierin heeft hij dus nog een lange weg te gaan. Het vreemde was wel dat toen zijn opvanggezin hem bij mij bracht hij niet in huis plaste en binnen een half uur tegen mij aan kwam leunen om zich te laten aaien.
In huis is hij hier dan (buiten het bezoek om) ook niet bang geweest en wil hij zelfs met je stoeien en komt hij heel graag knuffels bij je halen. Hij is dus prima in staat om zich dan veilig te voelen en gewoon lekker hond te zijn. Wandelen vindt hij heerlijk en hij loopt goed mee aan de riem, maar moet hierin nog wel wat gestuurd worden. Zijn neus draait namelijk overuren en daardoor wil hij nogal eens trekken of opeens naar de andere kant schieten, want oooh daar ruikt het ook zo lekker en wat er in zijn koppie zit…
Wandelen als er mensen achter je lopen is onbegonnen werk. Als mensen dan voor hem lopen en er is wat afstand dan gaat het een stuk beter. Als er in de verte voetgangers, fietsers of een andere honden te zien zijn, gaat hij janken en wil er maar wat graag naar toe rennen. Totdat ze dichterbij komen, dan zijn de twee-beners toch niet zo fijn en komt hij achter je schuilen en wil hij vluchten.
Hij vindt het heerlijk om in de boomgaard rond te struinen en overal zijn lange neus in te steken. Een echte flinke renpartij heb ik hem nog niet zien maken, maar een kort sprintje wel. Hij kan prima een paar uur alleen thuis blijven met de andere honden. Hij zou als enige hond geplaatst kunnen worden bij adoptanten die veel thuis zijn en veel met hem willen gaan doen. Mits ze dan wel omheinde velden opzoeken waar hij samen met andere honden kan spelen en rennen. Een thuis met nog een jonge speelse hond zou ook fijn zijn. Augusto is geen beginnershond, dus we zoeken wel mensen met ervaring die niet midden in de stad wonen.
In huis kan hij tijdenlang uitgebreid aan alles snuffelen en rondlopen om alles te ontdekken. Hij heeft mooie lange poten die hij heel makkelijk op de tafel kan zetten om te zien of daar iets van zijn gading staat. En hij heeft ook een hele mooie lange neus en die steekt hij dan ook overal in en als die neus een broodje appelstroop of een glas wijn tegenkomt dan steekt hij die daar ook in. Hij is natuurlijk nog maar kort bij mij, en we houden jullie op de hoogte van zijn ontwikkeling.
Ben je geïnteresseerd in deze mooie jongen of wil je meer informatie, neem dan contact met ons op: opvanghonden.ginn@hotmail.com
[Update: 04-02-2023]
Post van Augusto! Inmiddels verblijft Augusto iets meer dan 2 weken bij een opvanggezin in Nederland en is hij er klaar om zich voor te stellen en zijn ervaringen met ons en jullie te delen.
“Beste galgoliefhebbers,
Er is veel gebeurd in mijn leven en vooral de afgelopen paar weken waren erg druk. Eigenlijk duizelt het me nog steeds, zoveel veranderingen, iedere dag nieuwe ervaringen. Sommige dingen zijn in Nederland hetzelfde als in Spanje. Ook hier is de helft van de tweebeners man. Heel even dacht ik dat er alleen aardige vrouwen woonden in mijn nieuwe land, maar waar ik ook kom overal zijn mannen. Ze komen zelfs in ons huis! Ik hou me heel rustig en wacht af… hoop vooral dat ze niet zien dat ik tril van angst. Tot nu toe doen ze me niets, maar je weet het nooit. Ik blijf wel op de bank liggen, wat er ook gebeurt! Mijn slaapplaats is zo heerlijk, die neemt niemand me meer af. Zelfs de televisie, die me eerst probeerde weg te jagen met veel lawaai en flitsen, heb ik getrotseerd om maar op de bank te kunnen liggen!
Nu vragen julie je af hoe het komt dat ik zo goed ben in mensentaal? Ik leer van de besten: de 4 honden die hier al langer wonen! Toen ik in dit huis kwam stormden er meteen vier soortgenoten op me af, ik was doodmoe en heb alles over me heen laten komen, wat moet je anders?? Een oude Galgodame maakte me meteen duidelijk dat ik heel erg welkom was en na een korte verkenning nodigde zij mij uit op de bank, dat hoefde ze me geen twee keer te zeggen. Er woont hier ook een klein pittig windhondending die het helemaal niet eens was met mijn komst en constant tegen mij blafte, en nog een Galgo die denkt dat hij de baas is en mij negeerde. Ik besloot hen te negeren en me heel rustig te houden. Na een kort slaapje werd ik gewekt door de geur van eten!
De vier honden stonden blij te zijn in de keuken en we kregen allemaal een hele bak brokken met stukjes kip en bouillon. Ik kon niet geloven dat ik een hele bak voor mij alleen kreeg, maar besloot net als iedereen er van te genieten en het in alle rust op te eten. Bijna iedereen (de mensen hier en het blafding) eten altijd apart… ze vertrouwen elkaar waarschijnlijk niet. Ik begrijp dat, ik wil niet vechten om mijn eten en daardoor kon ik vaak niet aan genoeg eten komen tussen de vele honden in Spanje. Maar als de bakken voer blijven komen, komen de kilo’s er wel aan en word ik zo fit dat ik
straks een hele dag kan wandelen en rennen!
Dat wandelen doe ik graag samen met mijn huisgenoten. Bovendien kan ik mannen buiten veel beter ontwijken dan binnenshuis. Wandelen is niet alleen nieuwe hondenvrienden maken, maar ook spannend! Er zijn bijvoorbeeld ook katten en konijnen die hier zomaar buiten rondlopen! Blijkbaar mogen die niet worden opgegeten en daarom moet ik dus aan de lijn en een veiligheidstuig dragen! Een volgende keer vertel ik jullie meer over mijn wandelavonturen, dagbesteding, mijn inburgering in Nederland en over de gevolgen van de huizencrisis voor ons pleeghonden.
Met vriendelijke groet en in afwachting van julie reacties op mijn schrijven verblijf ik, Augusto, Scooby Galgo, 2 jaar, voorheen bekend als Pelo Rata “rattenvel”, tijdelijk onder dak in Zeeuws-Vlaanderen en nog wennend aan de naam Guus.” [Update: 26-10-2022]
Augusto is gisteren aangekomen in Nederland en kan nu bij zijn opvanggezin bijkomen. [Update: 09-10-2022]
Zwarte, ruw-harige Augusto met zijn lieve blik, kwam in februari bij Scooby terecht. Zijn leeftijd is niet bekend. Hij is een probleemloze hond, hij is niet angstig en kan het goed vinden met andere honden. Hij heeft al een ticket voor het volgende Scooby-transport, dan komt hij bij ons in opvang. Maar mocht hij meteen geadopteerd kunnen worden, is dat natuurlijk nog mooier! [Toegevoegd: 20-07-2022]
