Lieve Gordita, wat is er toch met jou gebeurd dat je zo beschadigd bent? Niet alleen de vele littekens op je lijfje getuigen van een moeilijk leven, ook de littekens op je ziel moeten toch ooit ergens door zijn ontstaan. Toen je net in je pleeggezin was aangekomen kromp je ineen als iemand je wilde aaien, bang voor de klappen die wellicht zouden volgen? Gelukkig had je al snel door dat deze mensen je goed gezind zijn en inmiddels kruip je zelfs op schoot om maar zoveel mogelijk aandacht te krijgen. Voor mensen buiten ben je ook niet bang meer. Met wat geduld mogen ze je zelfs aaien, zeker als ze een snoepje bij zich hebben. Het vertrouwen in de mensheid hebben ze gelukkig niet van je af kunnen nemen!
Helaas is dat met het vertrouwen in andere honden slechter afgelopen. We kunnen alleen maar gissen naar wat je meegemaakt hebt, maar de paniek in je ogen als vreemde honden op je af komen en de vele oude bijtwonden doen het ergste vermoeden. Jouw reactie op al deze angst is de aanval, waarbij de spanning alleen maar verder oploopt en je uiteindelijk op iedere hond reageert alsof deze jou naar het leven staat. Gelukkig zijn er mooie natuurgebieden waar niet zoveel soortgenoten komen en waar ook jij van het buiten zijn kan genieten.
Waar je ook enorm van geniet is je zus Blanquita. Samen zijn jullie in het dodingsstation terechtgekomen, daarna samen in het asiel van BaasGalgo en nu samen in een pleeggezin. Zij is de enige hond die jij volledig vertrouwt en je rots in de branding. Samen eten, samen slapen, samen spelen… alles doen jullie samen, zelfs samen op schoot en knuffelen met jullie pleegouders. Als zij jou zo zien liggen, vol vertrouwen tegen je zusje aan, je koppie in haar weggestopt, dan kunnen zij het gewoon niet over hun hart verkrijgen om jullie te scheiden. Met de Galgo reu in je opvanggezin kan je het overigens ook goed vinden, maar hij is wat meer op zichzelf en op zijn rust gesteld. Aan de kat moest je in het begin even wennen, maar inmiddels heb je haar als huisgenoot geaccepteerd en geef je haar soms zelfs een hondenkusje.
Behalve je gedrag naar andere honden ben je verder eigenlijk een probleemloze hond. Met de auto mee vindt je geen bezwaar, wandelen aan de lijn doe je keurig, in huis ben je helemaal zindelijk, visite gaat goed en ook alleen thuisblijven is met je zus samen geen probleem. Je bent een lieve, actieve, aanhankelijke Galgo dame die graag gaat wandelen om daarna samen op de bank neer te ploffen.
De hoop is nu dat iemand voor jullie samen valt!! Iemand die verder kijkt dan jullie littekens. Iemand die accepteert dat jullie wellicht nooit sociale honden zullen worden en die samen de rust wil opzoeken waar jullie zo goed in gedijen. Ergens moet toch dat plekje zijn dat jullie zo verdienen!! [Update: 20-11-2022]
Hier is een filmpje van Gordita (en Blanquita):
[Update: 10-09-2022]
26-07-2022 Gordita is een rustig teefje van 3,5 jaar. Ze gaat goed om met mensen. Gordita is samen met haar zusje Blanquita uit het dodingsstation van Toledo gered. [Toegevoegd: 26-07-2022]
